Ratowanie życia

[bruk tejlor]

skonczylam kurs pierwszej pomocy i nie udzielenie jej komus komu powinnam w moim wypadku moglo by byc dla mnie nie za korzystne w skutkach.. ale zdarzylo mi sie - moze nie uratowac ale mialam kiedys taka sytuacje ze przy mnie koles dostal ataku padaczki. przewrocil sie a ja stalam jak wryta i nie wiedzialam co mam zrobic... na szczescie bylo to na samym srodku glownego deptaku w centum miasta wiec znalezli sie bardziej przytomni ode mnie. Innym razem przy mnie jakis facet sie przewrocil i rozbil sobie glowe i byl nieprzytomny. To bylo w niewielkim odstepnie czasu od tamtego zdarzenia wiec juz bylam bardziej rozgarnieta. No i dumna z siebie ze sobie poradzilam

[a-fly-woman]

a bardziej konkretnie? może opiszesz sytuację?

Wyciągnęłam go z ćpania. Pewnie już by nie żył, gdyby nie ja...

[Tilia]

A można też tak prosto i łatwo, sposobem dostępnym dla każdego:
- krew czasem oddać
- kartę dawcy wypełnić.

[Kochana]

Ja uratowałam moją babcię, która kiedyś osłabła i przewróciła się tracąc przytomność i uderzając głową o półkę (troszke krwi się polało i ucho było do szycia )ocuciłam ją zimną wodą i wezwałam karetkę...

A tak poza tym, to jestem Honorowym Dawcą Krwi no i co za tym idzie członkinią klubu HDK

[Gumka]

Moim zdaniem przeszkolenie w zakresie pierwszej pomocy to podstawa! Ja przeszłam taki kurs, który badzo wbił mi się w psychikę!! Nie udało mi się zdobyć Brązowej odznaki ratownika medycznego, ale cały kurs ukończyłam i wielokrotnie przydawała mi się wiedza, którą na nim zdobyłam. Dopiero jednak w czerwcu "miałam okazję" przetestować swoją zimną krew i opanowanie. Zapewniam, ze w takich chwilach adrenalina pomaga! Cała wiedza automatycznie wróciła ze zdwojoną siłą!! Po całym wypadku trzęsły mi się ręce i nie mogłam uwierzyć , ze ja - zestresowana i płaczliwa dziewczynka dała sobie radę w takiej sytuacji. Ale jestem z siebie dumna

[gregory]

przeszedłem kilka kursów,na kolejny wybieram się niebawem.
Może życia nie uratowałem ale pierwszej pomocy udzielałem nie raz.
Uważam że minimalny zakres wiedzy w tym temacie każdy powinien posiąść dla dobra własnego i innych.
... i krew też oddaje

[DarkAngel]

Nie, nie miałem sytuacji, w której miałbym 'okazję' kogoś ratować.
Szczerze mówiąc - nie chciałbym, by takowa mnie spotkała, gdyż nie jestem właściwą osobą do udzielania pomocy.
Gdyby to był ktoś bliski - ok,
obawiam się jednak, że w przypadku osoby mi nieznanej przeszedłbym obojętnie.

Chyba, że byłoby dużo świadków dookoła,
nie chciałbym odpowiadać na podstawie Art. 162. § 1. k.k.

[Czarodziejka]

A gdzie takie przeszkolenie można zrobić?

[gucio5tys]

polka, w Liceum na lekcjach Przystosowania Obronnego bądź na kursach 1 pomocy przy zdawaniu prawa jazdy

[reason]

Kiedyś uratowałam życie(chyba) obcemu chłopakowi i oberwało mi się za to. Ale nie żałuje, warto było.

[kiciunia]

Hmm.. bylam w bardzo nieprzyjemnej sytuacji. Matka zemdlala mi na rekach... straciła przytomnosc. Uderzyła głową w ścianę jak z ojcem położyliśmy ją na kanapie. Serce tłukło mi się jak oszalałe. nie wie tego ten kto czegos takiego nie przeżył- jak dzwonilam pod 112 z komorki to chyba 3 razy wystukałam zly numer :/ ojciec probowal 1 pomocy- wsadzil kciuk w usta zeby jezyka nie polknela- teraz wiem ze tego nie wolno robic. trzeba czekac na pomoc. Jak już się nieco ocucila to zimny recznik przylozylam jej go glowy. Prawdopodobnie miala stan przedzawałowy. Potem karetka i 4 godziny czy nawet wiecej siedzenia w poczekalni w szpitalu. Nigdy nie zycze nikomu takiej sytuacji jaka mialam ja. w dodatku bylo to w dzień wszystkich świętych... Nie bylam w stanie zostac sama w domu (mieszkam bez rodzicow) i poprosilam mojego przyjaciela zeby zostal ze mna. Zachowywalam sie jakbym dostala czyms ciezkim w glowe i nie moglam sie uspokoic w jego ramionach przez 3 godziny :/

[reason]

Nie, nie miałem sytuacji, w której miałbym 'okazję' kogoś ratować.
Szczerze mówiąc - nie chciałbym, by takowa mnie spotkała, gdyż nie jestem właściwą osobą do udzielania pomocy.
Gdyby to był ktoś bliski - ok,
obawiam się jednak, że w przypadku osoby mi nieznanej przeszedłbym obojętnie.

Chyba, że byłoby dużo świadków dookoła,
nie chciałbym odpowiadać na podstawie Art. 162. § 1. k.k.

Nie miałbyś wyrzutów sumienia??

[Jacenty]

Parę lat temu wynosiłem kolegę ze stacji WN. Został porażony i poparzony łukiem elektrycznym na stacji 15kV. Pracowałem wtedy jeszcze w pogotowiu energetycznym i usuwaliśmy awarię. Podczas wyłączania trafa jeden z noży wyłącznika wystrzelił i spowodował zwarcie po stronie wysokiego napięcia. Kolega miał pecha że sięgnęło go, ja stałem troche dalej i ogłuszył mnie tylko podmuch. Prawdę mówiąc to niewiele pamietam ale musiałem działać dość sprawnie, musiałem go wynieść i zapakowac do samochodu i zawieść do szpitala. Widać w takich ekstremalnych sytuacjach coś się w człowieku włącza i działa automatyczne.

[DarkAngel]

Nie miałbyś wyrzutów sumienia??

Mogę się jedynie domyślać, gdyż nie byłem w takiej sytuacji.
Wyrzutów sumienia raczej bym nie miał - zdarzały się w mym życiu "gorsze" sytuacje, w których me sumienie nie zostało ani trochę obciążone..

Czasem siebie za to nienawidzę, czasem kocham..
Zmieniać się nie chcę.

[gregory]

Gdyby to był ktoś bliski - ok,
obawiam się jednak, że w przypadku osoby mi nieznanej przeszedłbym obojętnie.

Wierz mi że ratowanie kogoś bliskiego jest stokroć gorsze niż obcego. To są takie nerwy że nie można normalnie działać. Obca osoba jest obojętna więc działasz spokojnie....